Vond dit wel een mooie column om hier te plaatsen van Lucien Foort. Lees en huiver

-------------------------------

Nee, ff serieus. Ik had gewoon ruzie... Ruzie, ik? Weet je wat? Ik probeer tenminste beleefd en normaal te doen. Weet je wel hoe moeilijk dat soms kan zijn als clubbers pissed off worden als ze in de haast voorbij gelopen worden, of als er niet op tijd naar een demo geluisterd wordt. Maar ik ben geen arrogante rat of zo en ik hou van me job dus lukt het me goed om alles wat op mij afkomt te relativeren (enkele zure meningen van azijnschijters daargelaten). Wat maakt het ook uit? Nederland is vrij, iedereen mag zijn ongezouten mening uiten en sinds de beste stuurlui nog steeds de wal bevolken, onderdruk ik mijn op ADHD impulsen lijkende kritische uitspattingen gewoon.

Sporadisch - soms dus - val ik helemaal uit de toon en dan ben ik stierlijk vervelend dat er van beleefdheid geen sprake is! Vooral als ik met mijn vrienden op stap ga. Je kent ze vast wel. Ze zitten in die boyband “The Tripple J’s”. Jim, Jack en Johnny. Mensen die mij persoonlijk kennen weten dat vooral Jack mij relatief snel op de kast krijgt. Eerlijk gezegd zijn het stuk voor stuk leuke gasten hoor, daar niet van. Maar je moet ze vooral niet te veel vrijheid geven want dan maken ze ruzie met een andere kennis van me. Die heet Bob. Bob is verstandig maar gaat vaak stappen in Club “Het Korste Eind”.

Maar terug naar het begin, ik had dus ruzie. In zomaar een club, in zomaar een stad en op een avond waarbij ik zelf een keer lekker vrij was. Gewoon wat collegae opzoeken en “gezellig een sappie doen”, meer was het niet. Nu wil het geval dat ik naast de dj booth sta en voor de 70e keer een “klingon met telefoonverzoek” op de dj af zie lopen. Dit is een vaker voorkomend verschijnsel en ik weet precies hoe ergerlijk het kan zijn, zeker als je als dj een plan met de avond in gedachte hebt.

“Hé dj! Hé, wel ff knallen hee, wel ff vaart erin houden. Kom op man ff gaan, man.” Ik tel nog tevergeefs tot 30, maar kan het niet laten om zo’n windkracht Foort sneer eruit te gooien. Ik zeg “dude, je spuugt me oor vol en stampt op me nieuwe Goliath patta’s omdat je per se je stempel op de avond wil drukken? Wat is er mis met al die andere mensen die nu met hun handen in de lucht staan dan? We zijn hier echt niet bij een bankoverval of zo hoor?” “Ik ben een betalende klant en ik wil dus dat de dj lekker ff de vaart erin houdt”, zegt hij terwijl zijn maat nog ff een nieuwe aanvraag intoetst op een nieuwe nokia telefoon. “Hm okay”, zeg ik nu inmiddels groen en geel van ergernis, “weet je wat, ik zal vragen of ze voor jou bij de deur een klachtenbus neerzetten dan?”. “Waar slaat dat nou op?” “Nou, op het feit dat je iemand erg stoort in zijn werk en dat je qua mening blijkbaar in de minderheid bent?” Dit gaat zo nog ff verder en mijn bloed kookt echt nu...“En wat denk jij wel, als je niet tegen kritiek kunt zal jij het lekker ver schoppen als dj”, roept ie me nog na terwijl ik het hoog tijd vind om Jack eens bij de bar op te halen. Die hangt anders ook maar rond.

Ik heb maar met weinig dingen moeite maar ik pis wel op de boerse verwende houding die mij bij sommigen opvalt van de laatste tijd. Waar het vandaan komt, ik weet het niet en waarom ik me er zo druk om kan maken weet ik ook niet. Misschien ben ik gewoon wel ouderwets en vind ik dat een creatieve uiting, hoe ver ook van je eigen voorkeur af, gewoon op waarde moet kunnen worden ingeschat. Dat vind ik bij normen en waarden horen. Er zijn genoeg feestjes met genoeg variëteit dus je hoeft niet te zeuren om iets wat dan weer anders moet, lijkt me. Is het niet naar je zin? Dan ga je toch gewoon naar de andere zaal?

Een ander voorbeeld is iets anders wat ik tijdens Sneakerz in Panama meemaakte. Ik draaide na collega Salto en bij de derde plaat word ik door een “bezwete haltertop sportschool ammoniak oksel” in de houtgreep gegooid. "Hee kom es, welke plaat draaide je hiervoor?” “Hm deze”, zeg ik nog, terwijl ik de cd laat zien. Een half uur later komt er een Schotse gast naar me toe en vraagt welke plaat er op staat. Ik zeg dat ik het em zo laat zien en Dr. Gym ziet een nieuwe kans op gratis promotie materiaal en kruipt naar mij en de Schot toe. Als ik klaar ben met de track en de volgende plaat zijn ding doet pak ik de cd en laat ik de Schotse dude die plaat zien. Gymboy duwt zich ertussen maar ik ben em te snel af en gooi de cd terug in mijn map. Hij laat het hier niet bij zitten en komt de dj booth in en gaat vrolijk door mijn map zitten bladeren en wordt vervolgens boos dat ik het hem niet wil laten zien. “Je zag me toch?” “Doe niet zo tegen me hoor, als je me ziet staan kun je het me toch gewoon laten zien?” Ik zeg tegen hem dat ik er niet sta om zijn muziekcollectie op te schroeven want kom hee... Ik heb toch geen iTunes op me voorhoofd getatoeëerd staan of ben ik nou gek. Dat iemand af en toe iets vraagt vinnik niet erg maar dit gaat gewoon te ver.

House was ooit house. Een gevoel, een scene, een stroming die recalcitrant was. Waar je 's middags in Outland Records, Basic Beat, Hotsound of Kareltje netjes op je beurt wachtte om platen te scoren die je in de nacht ging horen. Waar als Roderick & Anne Fleur gingen hockeyen, Jack stoer verklaarde: “Laat er house zijn en housemuziek werd geboren”. Waar ongelovigen toch predikten “God made me funky, and I’m glad He blessed me this way”. Waar DJ EFX duidelijk 5 minuten lang de wereld liet zien dat ie “So In Love, Love, Love” was. Waar Dimitri in een bomvolle Roxy gewoon 10 minuten Donna’s “I Feel Loved” draaide en mensen echt spontaan begonnen te huilen (en meer, geloof me). Waar Marcello in de It ineens Naomi Daniels’ “Burnin” een zwengel gaf en iedereen liet kennismaken met de eerste prille Deep Dish producties. Geen “welk download programma gebruik jij” vragen, geen “als je geen lijst kan regelen weet ik niet of ik kom”. Geen oer Hollands “ik wil waar voor me geld” gedoe. Geen ongeduld omdat we te lang op de tweede break in een plaat moeten wachten.

Ligt het nou aan mij of lijkt de housescene een pannenkoekenhuis met veel poedersuiker, verwende ego’s en weinig affiniteit met nieuwe impulsen? Ik zou dat toch jammer vinden eigenlijk voor een land dat met de Tiesto’s, de Fedde’s, de Sander’s, de Remy's, de Mason's, Armin’s, de Amesz' van deze wereld hoge ogen scoort over de gehele globe. Ik ga voor "gaav en kühl" deze zomer? Doe je mee? Of snij ik voor jou nog een plakje eenheidsworst af?

___________________
I hate the global warming hoax