|
LEUK oude party reports (1991-2003)
|
View this Thread in Original format
| magrec |
Op www.party-on.net staan een heleboel oude party reports, zo ook ��n van mysteryland 1994, enne zo goedkoop was het toen ook al niet ;)
| quote: | ================================================================
M Y S T E R Y L A N D
MAASVLAKTE ROTTERDAM - 24/25/26 JUNI 1994
60 DJ'S
================================================================
Met Farini kwam ik op zaterdag 25 juni om tien voor zes 's
avonds de haven van Hoek van Holland oprijden. Achterop onze
bagagedragers hadden we elk een koffertje met daarin zo'n
duizend gulden aan audio-apparatuur en -accessoires. Gingen wij
soms opnames maken van authentieke stoombootmisthoorns? Nee! Wij
waren op weg naar Mystery Land, de driedaagse mega-houseparty op
de Maasvlakte! Farini had als verslaggever van een lokale omroep
gratis toegang tot dit groots opgezette festival en was zo vrien
delijk geweest om mij bij de organisatie op te geven als zijn
technicus, zodat ik ook kosteloos mee zou kunnen gaan (Farini:
bedankt!).
Volgens het flyerboekje en het offici�le persbericht zou er
vanaf Hoek van Holland om zes uur een pendelboot vertrekken naar
de Maasvlakte. Helaas voor ons was de desbetreffende boot al een
beetje aan het vertrekken toen wij aankwamen. De kapitein had
geen zin om op ons, of op de tientallen gabbers die zojuist uit
de trein kwamen lopen te wachten. Navraag bij Oom Agent leerde
ons dat de boot pas over twee uur weer terug zou zijn om nieuwe
bezoekers op te halen. Baal! Nu moesten we ons in Hoek van
Holland gaan vermaken tot die tijd! En dat terwijl het de
bedoeling was dat Farini ergens tussen zes en zeven een live-
impressie zou geven voor de lokale radio.
De gabbers bedachten zich geen moment en deden een massale
invasie op het Hoekse centrum, met als doel het bezetten van
alle caf�s om Belgi�-Nederland te kunnen zien. Farini en ik
kozen voor de lokale Shoarma-tent, waar wij ons de
vleesgerechten lieten smaken. Uiteraard was de wk-wedstrijd ook
hier te zien. Farini belde de studio om te laten weten dat de
uitzending vanaf de party niet door zou gaan, maar werd
desalniettemin toch live in de uitzending geprikt met een
situatieschets van de gebeurtenissen in Hoek van Holland.
Tijdens de voetbalrust vertrokken wij weer naar de kade, want we
hadden geen zin om de boot andermaal aan onze neus voorbij te
zien varen. Hij stond reeds klaar en wij stapten in, net als de
overige housers, varirend van onvervalste Rotterdamse Baldheads
tot mellowvolk uit de Hoofdstad. Tijdens de kleine drie kwartier
die de bootreis duurde, vermaakten de toekomstige inwoners van
het Mysterieuze Land zich met het luisteren naar voetbal, staren
naar de blonde scheepsdochter en gabberen op het zonnige
bovendek, waar een meegebrachte ghettoblaster (water naar de zee
dragen?) overstuurde beats rondstrooide. Het uitzicht op de kale
vlaktes en de verlaten industrieterreinen langs de oevers deden
een beetje Mad Max-achtig aan.
Naarmate we ons doel naderden werden de van Mystery Land afkom
stige basklanken steeds luider. Diezelfde basklanken waren afhan
kelijk van de windrichting al eerder tot in Den Haag te horen,
ze hoefden tenslotte alleen over zee. Jawel!
Bij het uitstappen konden we het retourkaartje voor de
pendelboot kopen (� 10,-). Toen de verkoper mij m'n wisselgeld
van mijn snip aan het teruggeven was en daarbij vele tientjes
neertelde zei ik nadat ik al genoeg terug had 'doe nog maar een
tientje' en kreeg dit tot mijn eigen verbazing... Grappig!
Gratis bootvervoer dus!
Eenmaal aan wal -het was net half negen geweest- moesten we nog
een stuk lopen over de Maasvlakte, die inderdaad nogal vlak was.
De eerste flyers werden hier al uitgedeeld. 'Join the eternal
party. Get saved by Jesus Christ. He clearly states: in my fat
her's house are many rooms...' Ja hoor, ze waren er weer, de
anti-house reli-freaks van de werkgroep Naar House. De
godsvruchtige flyers werden door de bezoekers massaal aan de
natuur toevertrouwd.
Het terrein van Mystery Land was omgeven door een dubbele rij
hekken. 'Het lijkt wel concentratiekamp', klonk het uit diverse
monden. Een stelling die werd versterkt toen er tussen die
hekken veiligheidsmensen met honden patrouilleerden... De
bootlading housers sloot zich aan bij de drukbevolkte ingang.
Wij liepen echter naar de achterzijde van het terrein, waar de
ingang voor de pers (want dat waren wij tenslotte, of we moesten
er in ieder geval voor doorgaan) en andere genodigden was
gevestigd. Hier werden wij voorzien van een heuse
geplastificeerde VIP-pas op naam! Cool! VIP of niet, iedereen
werd gefouilleerd. De twee radio-koffers werden binnenstebuiten
gekeerd en zakken moesten worden geleegd. Pas toen de fouilleurs
zeker wisten dat er in de reportagerecorder geen pillen waren
verstopt mochten we het terrein op. We waren binnen! Gratis! En
dat terwijl een zaterdag-op-zondag-kaartje normaal 70 piek kost
te...
Het stond hier bij de VIP-ingang vol met vrachtwagens. Video-
bedrijven, radio, televisie, catering, politie, brandweer, het
rode kruis en meer van die dingen. Nadat we onze passen aan JJn
van de vele in Mystery Land-shirts geklede security-medewerkers
hadden laten zien, betraden we het publieks-terrein. We gingen
de zaak eens grondig verkennen. Door het stoffige stuifzand door
kruisten wij het terrein, van tent naar tent. Onze koffertjes
zorgden ondertussen voor diverse reacties, van 'Zit daar coke
in?' en 'Hee, deejays!', tot enthousiaste begroetingen van West
landse gabbertjes die de lokale omroep kenden. Sommige tenten
zagen er uit als stallen, met name door de kale zandgrond.
Andere tenten, zoals de Love-tent (Waar mellow werd gedraaid) en
de Acropolis-tent ('gouwe ouwe house') waren voorzien van een
houten dansvloer. De deejays draaiden al op volle toeren en dus
werd er gedanst, wat een beetje vreemd overkwam zo in het volle
daglicht (avondlicht), maar wel gezellig. De Tunnel of Terror
bestond een rij stalen containers waarin je werd doodgegooid met
harde gabber, strobolicht en rook. De gabbers lustten er wel pap
van. Ook voor het openluchtpodium van Thunderdome begon het al
aardig druk te worden.
Buiten de vijf muziekonderdelen was het terrein volgezet met
kraampjes voor t-shirts (een bijzonder ruim ID&T-assortiment),
cd's, video's, zonnebrillen, hoofddeksels (superhoge hoeden,
tovenaarsshoeden), eettentjes, muntverkoop en een kapper ('kaal
en oranje � 15,-'). Dan was er nog de kermisattractie Octopus en
voor de dappere (en kapitaalkrachtige) durfals onder het
housevolk was er een bunjee-jump vanaf een 60 meter hoge kraan.
Gaaf gezicht om daar hoog in de lucht die kleine poppetjes te
zien veren aan dat koord. Populair vermaak, want ze bleven
springen, en dat voor � 100,- per sprong.... Naast het festi
valterrein was een grote camping opgezet. Tussen de vele pu
bliekstentjes (JJn met opschrift 'This is MY house') stonden
grote tenten voor drank en voedselvoorziening. Voor een platte
grond van het terrein verwijs ik de trouwe lezers naar het
Mystery Land-flyerboekje. Al met al had het soms wat weg van 'op
zomerkamp met school'. Wat ik wel miste, was het ambientstrand
en het mega-grote video-scherm (dat bleek op de vrijdag te zijn
stukgewaaid; er was wel een relatief klein videoscherm), maar
eigenlijk miste ik het ook weer niet...
Nu we alles even bekeken hadden, wilden we onze koffertjes en
jassen graag kwijt. De VIP-pas sprak van een 'VIP-tent' en dat
leek ons wel wat. Na wat gezoek in het VIP-gebied kwamen we bij
een lange grote tent vol met stapelbedden. Grappig! Hier kon
flink worden uitgerust, wat in de verre hoeken van deze tent
werd gedaan. Dit festival was dan ook al vanaf vrijdag 15:00 uur
bezig! Terwijl Farini zijn reportagerecorder en ik mijn trouwe
fototoestel omhing, waren twee meisjes zich aan het verkleden,
waarbij diverse aangename outfits de revue passeerden voor ze
tevreden waren. Sommige bedden bleken gereserveerd, afgaande op
de naamkaartjes die er aan hingen. De touwtjes van die kaartjes
konden wij goed gebruiken om onze vip-passen stoer om onze nek
te hangen! De koffers waarin nu ook jassen en andere overbodige
meedraagsels zaten brachten we veilig onder in de tent waar de
security-guards hun thuisbasis hadden. Makkelijk, zo'n VIP-pas!
(Het mooist was natuurlijk dat VIP's gratis konden plassen!) Nu
konden we gaan feesten zoals de andere bezoekers. Aldus kunnende
doen, deden wij dat.
We begonnen bij de mellowtent, verzorgd door Lotus. Het was hier
al aardig druk en de stemming leek er goed in te zitten. Voorin
was een groot publiekspodium van twee levels neergezet. Aan de
zijkanten waren ook podia neergezet, bedoeld voor danseressen,
maar nu gebruikt door dansend publiek. De dj zat op een hoog
podium achterin. Boven hem hing een doek waar projecties op
werden vertoond. In deze zaal (tent eigenlijk, maar je had hier
gewoon het gevoel in een echte zaal te staan). Het geluid was
hard (maar niet oorverdovend) en strak. Perfecte akoestiek, zo'n
tent. Er was hier veel aan licht gedaan. Strobeflowers, lasers,
spots... Mooi! Gaaf!
De Eclipse-tent (de stal...) sprak mij bijzonder aan. Hier werd
de betere trance gedraaid en, better yet, echte Acid House! Dat
was lekker springen hier! Vreemd dansen trouwens, op
'natuurgrond'. Achterin werden vage doch stemmingmakende strobo-
videootjes vertoond. Het was niet echt vol hier, een bezetting
van 30% of zo...
Veel voller was het in de Acropolistent. Hier werd house
gedraaid van een paar jaar geleden, veelal hardcore/gabber. De
houten vloer was gevuld met gabbers en gabberinnetjes, die
gekleed in trainingsjasjes of versgekochte thunderdome-shirts
hun karakteristieke dansje deden.
Het Thunderdome-podium buiten was ook populair bij onze gabber
vrienden. Er was een live-optreden aan de gang van Neophyte,
opgesierd door extravagant geklede danseressen die suggestieve
bewegingen uitvoerden.
Er was een met fluorescerende verf bewerkte kraam opgesteld waar
je virtual reality kon bezigen, of een 'brain machine' opzetten
om achterover liggend eens te gaan outchillen. Ook stond er een
grote bak met vage snoepjes, die we maar hebben laten liggen...
Tegen twaalf uur kwam het persmens in Farini boven. Hij wilde de
reli-freaks wel eens interviewen. Die lui mochten (gelukkig voor
beide partijen) niet op het terrein komen, dus wij verlieten
even het kamp (Weer zo'n VIP-voorrecht, want gewone bezoekers
mochten niet in en uit lopen. Eenmaal buiten kwam je er niet
meer in). De verkondigers van Jezus' boodschap waren maar wat
blij met deze professionele belangstelling. Farini stelde
scherpe vragen, maar de leden van de actiegroep draaiden er
meestal vaag omheen en kwamen dan tot de conclusie dat god aan
hun kant stond. Prachtig die mensen! Ze waren er heilig (?) van
overtuigd dat Satan op dit feest aanwezig was. House was slecht,
want je kon ervan in een trance raken waardoor Duistere Krachten
door middel van verborgen boodschappen in de muziek gemakkelijk
bezit van je konden nemen. Toe maar... Het leek mij er meer op
dat ze zelf gehersenspoeld waren. Ze zeiden voor ons ongelovigen
te zullen bidden. Wij bedankten en stortten ons vervolgens in
het Satanisch vertier.
In de Eclipse-tent werd weer toffe Acid gedraaid. Ik zette mijn
zonnebrilletje op en begon lekker te trancen. Geen demoon
gezien, wel een paar prachtig gefigureerde dames in strakke
pakjes!
Nog prettiger was het in de Love-tent. Het was hier behoorlijk
druk en iedereen had het heftig naar z'n zin. Volgens het persbe
richt was het hier verboden te fotograferen. Erg vaag... Desal
niettemin werd er flink gefilmd en gefotografeerd en ik deed
vrolijk mee. Onderwerpen genoeg. De danseressen waren dezelfde
als die van Bitches on Tour. Van tijd tot tijd beklommen zij,
soms bijgestaan door travestieten, in strakke jurkjes, vage
creaties of toploos de podia om de feeststemming te versterken.
Het publiek was hier ook duidelijk voor de mellow/happy house
gekomen, er waren zeer weinig gabbers hier. Veel mooie meiden!
Kelly's, halfbloedjes, bossen hout, mooie ogen, verleidelijke
lippen, wereldbillen... Alles! Weinig bekenden trouwens op dit
feest. Wel wat wellknown faces uit 'het wereldje', maar niet
zoveel als op de gemiddelde party in Den Haag. Toch wel
opvallend als je weet dat er zo'n 15.000 bezoekers aanwezig
waren. De enige persoonlijke bekende was Marcel, die ik
uiteraard in de mellowtent aantrof.
Uiteraard was het nodig om te eten en te drinken tussen deze
overvloed aan house. Er waren aparte drank- en voedselmunten. De
prijzen werden gunstiger naarmate er meer muntjes gekocht werden
en zakten dan onder de drie gulden per muntje. Er was van alles
te krijgen, buiten de standaarddrank was er een ijssalon en
zelfs een 'multicultural food and drink-store'. In deze grote
van vele tafels en stoelen voorziene tent die in het midden van
het terrein was opgesteld werden gerechten uit landen als
ItaliN, Mexico, China en Turkije verkocht. Lekker!
We besloten ook de camping te verkennen. Deze was alleen
toegankelijk voor mensen die in het bezit waren van kaart C
(Vrijdag- t/m zondagmiddag, � 97,50), of een VIP-pas natuurlijk.
De vele tentjes lagen er stil en verlaten bij. Geen voosgeluiden
of zo, voor zover dat boven de vele decibels van Mystery Land
uit zou kunnen komen. Het enige geluid dat vanaf het
campingterrein werd voortgebracht was de muziek van een dj die
voor een publiek van JJn meisje in een danstent stond te
draaien. Er was ook een tent neergezet voor de verkoop van
'eerste levensbehoeften'. Iedereen die van de camping weer naar
het festival ging werd grondig gefouilleerd, zo ook wij.
Zo brachten wij al pendelend tussen de diverse attracties de
nacht door, waarbij de meeste tijd werd gespendeerd aan de
bijzonder gezellige mellowtent. Hier bleven we tot het licht en
tijd om te ontbijten werd. Na het ontbijt (nasi met pindasaus)
werd het toch wel tijd om vaarwel te zeggen, wilden we de boot
van 6:00 nog halen. We haalden onze spullen op uit het veilige
securityverblijf en vertrokken richting aanlegsteiger.
Een paarhonderd andere housers waren ons voorgegaan en stonden
nu met hun nieuwe shirts en posters allemaal te wachten tot ze
de gereedstaande boot op konden. Het werd 6:00, het werd 6:15,
maar we mochten nog steeds de boot niet op. Het scheen dat de
kapitein nog lag te slapen in z'n hut. Hoewel ik had verwacht
dat de aanwezige gabbers het schip toch minstens zouden laten
kapseizen nu hun geduld zo op de proef werd gesteld bleef het
zeer rustig onder de wachtende gelederen. Af en toe riep iemand
dat die 'klootzakken moesten opschieten', maar er werd geen
scheepspersoneel gekielhaald of zo. Men bleef gelaten met duffe
gezichten voor zich uit staren. Anderen besloten op de grond te
gaan slapen. Iemand merkte op dat 'die meeuwen wel een
teringherrie maakten', en dat terwijl de muziekbrij van het
festival hier nog duidelijk te horen was. Maar goed, de kapitein
was inmiddels wakker geworden en had nog met z'n personeel staan
ouwehoeren, waarna we eindelijk de boot op konden. Terwijl veel
volk zich op het propvolle benedendek ophield, zetelden
verstandige mensen als onszelf zich op het bovendek. Een half
uur te laat vertrokken we, wat pechvogels die te laat kwamen
opdagen op de oever achterlatend, en de zon brak door. Een
gabber vroeg mij of ik voor tien gulden een pil wilde kopen. Ja
mis!
Drie kwartier later stonden we weer in de haven van Hoek van
Holland. Het station stroomde vol en wij elastiekten de radio-
koffertjes onder onze snelbinders. Ik had het gevoel dat ik
dagen weg was geweest, terwijl ik buiten de reis toch echt maar
(maar?) negen uur op Mystery Land was geweest.
CONCLU:
Mijn voeten waren verrot, maar ik was tevreden. Het was echt een
belevenis, dat Mystery Land. Ik vond het bijzonder geslaagd alle
maal. Het mooie weer en mijn gratis toegang droegen hier natuur
lijk aan bij, maar verder was het gewoon tof (alleen die pendel
bootvertrektijden hadden wat beter gekund, maar eigenlijk kon
dat me weinig schelen): Geen geruzie tegengekomen, wereldmuziek,
van alles te zien... Dit had ik niet willen missen! Voor geen
geld (ahum...).
Farini bedankt!
================================================================
END OF MYSTERY LAND REPORT
================================================================
Martin `Mr Sample' Sonneveldt
[email protected]
http://www.nerdnet.nl/~martin
|
|
|
|
| Teknikol |
De eerste flyers werden hier al uitgedeeld. 'Join the eternal
party. Get saved by Jesus Christ. He clearly states: in my fat
her's house are many rooms...' Ja hoor, ze waren er weer, de
anti-house reli-freaks van de werkgroep Naar House. De
godsvruchtige flyers werden door de bezoekers massaal aan de
natuur toevertrouwd.
rofl!
:D :D :D |
|
|
| jploveparade |
Ik was daar ook, maar kan me er geen ruk meer van herinneren :crazy:
Hardstikke bedankt voor deze 'journey back to the good old days' :cool: |
|
|
|
|
