|
Euthanasie
|
View this Thread in Original format
| djcresto |
Op vraag van Tor,
Hier een discussie over euthanasie. Voor of tegen en argumenten natuurlijk.
Ik denk eerlijk gezegd wel dat de meeste jongeren 'voor' zullen zijn. Of vergis ik me? |
|
|
| Jasperovitsj |
Interesting, een vak waarvan ik examen had in januari (Ethiek, maatschappij en christendom) ging ook voor een deel over ethische vragen zoals euthanasie en abortus. Het besluit wat daar geopperd werd door Simon Blackburn leek me wel het meest wijze �n realistische:
Elk geval moet apart �n binnen context bekeken worden, maar er moet absoluut een regulerende wet zijn die bepaalde grenzen aangeeft en ook een juridisch raamwerk bezorgd aan de slachtoffers, nabestaanden en uitvoerders.
Ik vind ook dat je elk geval apart moet bekijken, maar een absolute goedkeuring zou ik niet wijs vinden. Want dan houdt niets de mensen nog tegen om een eind aan hun leven te maken of aan dat van anderen. Een kankerpatient met hoop op genezing kan zich dan bijvoorbeeld in een depressieve en uitzichtloze bui toch laten verleiden tot euthanasie...
Een andere interessante overweging is ook of er gekeken moet worden naar "het grotere goed", of er gecalculeerd moet worden: wat kost het ons (zowel economisch als emotioneel) om iemand in leven te laten, en wat zouden die kosten zijn als dat leven be�indigd wordt? We kunnen wel alle moeite van de wereld doen om bijna-hersendode coma-patienten in leven te houden, maar kunnen die middelen daarvoor niet beter gebruikt worden om andere zieke mensen - met zekere hoop op genezing - te behandelen? |
|
|
| CygnusX |
Heb deze discussie al een paar keer gehad met Jennifer :)
Zelf ben ik tegen, tenzij het (zoals J zegt) voor elk geval apart bekeken wordt. In geval van niet-gehandicapten is het voor mij duidelijk : Als het lijden volgens de patient ondraaglijk is, er volgens de dokter geen kans op verbetering is en als slachtoffer, nabestaanden en dokters/uitvoerders het goedkeuren, dan kan het, anders niet.
Wat (zwaar mentaal) gehandicapten betreft, daar ben ik zelf nog niet uit. Als ouders van zo'n kind ervoor mogen kiezen om hun kind te euthanaseren, waar trek je dan de grens?
Ik gruwel bij de gedachte dat sommige mensen, moesten ze een gehandicapt kindje op de wereld zetten, het zomaar zouden mogen euthanaseren als ze liever een gezond kindje hebben. |
|
|
| pooley |
| Jasper verdient Euthanasie dus voor ;x |
|
|
| Nyah |
| quote: | Originally posted by CygnusX
Wat (zwaar mentaal) gehandicapten betreft, daar ben ik zelf nog niet uit. Als ouders van zo'n kind ervoor mogen kiezen om hun kind te euthanaseren, waar trek je dan de grens?
Ik gruwel bij de gedachte dat sommige mensen, moesten ze een gehandicapt kindje op de wereld zetten, het zomaar zouden mogen euthanaseren als ze liever een gezond kindje hebben. |
Ik vind dat als je tijdens je zwangerschap weet dat je kind zwaar (mentaal) gehandicapt gaat zijn, je beter abortus kunt laten plegen. Als ouders moet je je heel leven voor zo'n kind zorgen en het kind zelf zal ook niet ten volle van het leven kunnen genieten.. Is misschien wel hard, ma als je kijkt naar het leed van ouders en kind... Ik zou het in ieder geval laten doen. wat vinden jullie daar eigenlijk van? Een kind sowieso op de wereld zetten of ni?
Verder over euthanasie... Ik vind dat ieder dat voor zichzelf mag beslissen. Als je echt vergaat van de pijn en als je weet dat je bvb binnen een aantal maanden een langzaam slepende en zeer pijnlijke dood tegemoet gaat, vind ik dat je t recht hebt om er zelf eerder iets aan te doen. Moeilijk is natuurlijk als je als ouders of kind moet beslissen over het leven van jouw kind of vader/moeder. Het is altijd moeilijk om afscheid te nemen, ma als ze een mens kunstmatig in leven moeten houden, dan vind ik wel dat ze de machines mogen stopzetten. Ik weet niet of dit echt euthanasie is... Mijn oma is na haar operatie in een coma geraakt en na een aantal dagen (weet ni meer precies het aantal) hebben de kinderen ook besloten om de machines uit te laten schakelen omdat de dokters verzekerd hadden dat er geen kans op verbetering was. Is altijd pijnlijk zoiets, maar iedere dag naar het ziekenhuis gaan en je iedere dag afvragen wanneer het zal gebeuren, is ook enorm vermoeiend en uitputtend. |
|
|
| CygnusX |
| quote: | Originally posted by Nyah
Ik vind dat als je tijdens je zwangerschap weet dat je kind zwaar (mentaal) gehandicapt gaat zijn, je beter abortus kunt laten plegen. Als ouders moet je je heel leven voor zo'n kind zorgen en het kind zelf zal ook niet ten volle van het leven kunnen genieten.. Is misschien wel hard, ma als je kijkt naar het leed van ouders en kind... Ik zou het in ieder geval laten doen. wat vinden jullie daar eigenlijk van? Een kind sowieso op de wereld zetten of ni? |
Als het zwaar mentaal gehandicapt is, dan kan ik het nog begrijpen. En een licht mentaal gehandicapt kindje? Een mongooltje bijvoorbeeld? |
|
|
| Nyah |
| quote: | Originally posted by CygnusX
Als het zwaar mentaal gehandicapt is, dan kan ik het nog begrijpen. En een licht mentaal gehandicapt kindje? Een mongooltje bijvoorbeeld? |
Het down syndroom kunt ge redelijk vroeg ontdekken, dacht ik toch... dus als je dan nog maar enkele weken zwanger bent, ja kweetni, misschien dan toch wel. Het ligt er ook aan of het een alleenstaand geval is of genetisch bepaald. Moeilijke keuze in ieder geval, waar je als ouders samen over moet beslissen... |
|
|
| TatanaGirl |
Over euthanasie vind ik dat iedereen het recht heeft om te vragen om zijn leven op een waardige manier te eindigen. Als een gezond persoon vindt dat zijn leven niet meer waard is pleegt hij of zij uiteindelijk zelfmoord, maar zieke mensen kunnen dit vaak niet door lichamelijke problemen. Is het dan niet verschrikkelijk dat die mensen elke dag weer met tegenzin leven. Ik zeg niet dat als een kankerpatient zich een tijd niet goed voelt die zomaar de toestemming moet krijgen om er een einde aan te maken, maar ik kan wel geloven dat kankerpatienten die geen enkele manier van genezen hebben en een langzame en ook nog eens pijnlijke dood staat te wachten, denken aan euthanasie.
Over personen met een handicap die aan euthanasie denken kan ik ook heel goed begrijpen. Sommige van die personen kunnen bevoorbeeld alleen maar met hun tong bewegen en dan is het heel moeilijk om een sociaal en emotioneel goed leven te lijden. Alhoewel ik zo mensen ken die alleen maar hun tong kunnen bewegen en die perfect gelukkig zijn. Wat ik niet kan begrijpen is dat mensen zomaar denken dat een diep mentaal gehandicapte niet kan genieten van zijn leven. Dat is fout! Ik zit nu in de sector en heb al veel gezien. Ik vind dat je niet kan zeggen:"is mijn kind mentaal gehandicapt dan mag het niet leven." Het blijft een last voor de ouders om zo'n kind te hebben, maar ge krijgt zoveel liefde van die mensen terug en is het dan nie allemaal waard. Tegenwoordig is er ook hulpverlening genoeg voor als de ouders het niet meer aankunnen. Daarvoor hoeft het kind zelfs nog niet in een instelling geplaatst te worden. Veel diep mentaal gehandicapten die geen grote medische vraagstelling hebben worden geholpen door thuisbegeleiding of een dagcentrum. Personen met het Down-syndroom kunnen goed functioneren in de maatschappij, ze kunnen in een beschutte werkplaats gaan werken en verdienen ook hun brood. Het enige wat zij nodig hebben is dat ze begeleiding nodig hebben voor bijna alles. Als ik nu wist dat ik een kind met Down-symdroom zou krijgen zou ik het toch heel moeilijk hebben om abortus te plegen. Natuurlijk gebeurt zo'n beslissing als abortus in samenspraak met de partner en moet je elkaar begrijpen.
In het algemeen is mijn mening over abortus dat je het niet mag verbieden. Abortus is een keuze die ervoor zorgt dat veel kinderen niet geboren worden in een milieu waar ze alleen maar slechter van zouden worden. (wist je dat als je als gezond kind in een slecht milieu opgegroeit je er licht mentaal gehandicapt van kunt worden)Als je verkracht wordt en je bent zwanger van die persoon, zou je toch ook aan abortus denken niet? We mogen geen lijn trekken van jij mag het wel en jij mag het niet. Maar zoals Jasper zegt moeten we elk geval apart bekijken. Dit is zowat mijn mening. Maar ik sta open voor andere meningen :)
Groetjes
TatanaGirl |
|
|
| pooley |
| quote: | Originally posted by Nyah
Ik vind dat als je tijdens je zwangerschap weet dat je kind zwaar (mentaal) gehandicapt gaat zijn, je beter abortus kunt laten plegen. Als ouders moet je je heel leven voor zo'n kind zorgen en het kind zelf zal ook niet ten volle van het leven kunnen genieten.. |
Vind het toch maar grof.
Een kind geef je zomaar niet op. Mijn ouders zorgen al 26 jaar voor een mentaal gehandicapt kind en de liefde dat je ervan terugkrijgt is enorm groot. Ze gedraagt zicht als een kind van 6, gaat overdag naar een opvangcentrum, vroeger naar een school. Ik zou er nog in geen 100 jaar aan willen denken zoiets op te geven (of opgegeven te hebben bij de geboorte)
Het zijn ook mensen die hoe dna ook van het leven geniet, op hun eigen, soms eigenaardige mannier. |
|
|
| Xilver |
Over abortus: Ik ben voor, als er inderdaad tijdens de zwangerschap blijkt dat er een serieus probleem is. En voor een gehandicapt kind zorgen, is niet iedereen gegeven hoor. Ikzelf zou het er serieus moeilijk mee hebben, denk echt niet dat ik het zou kunnen.
Maar ik denk wel, zelfs al ben je nog zo overtuigd over abortus, dat je, eens je als vrouw beseft dat er nieuw leven in je groeit, dat je het nog serieus moeilijk kan hebben om het toch te laten wegnemen.
Over euthanasie: Absoluut voor. Een mens heeft het recht om over zijn eigen leven te beslissen. Maar inderdaad, het moet gereguleerd zijn, anders heb je binnen de kortste keren een serieuze piek in het aantal zelfmoorden, van mensen die het lef ni hebben om van een gebouw te springen, maar toch wel zelfmoord willen plegen, in de minst pijnlijke manier dan. |
|
|
| Nyah |
| quote: | Originally posted by pooley
Vind het toch maar grof.
Een kind geef je zomaar niet op. Mijn ouders zorgen al 26 jaar voor een mentaal gehandicapt kind en de liefde dat je ervan terugkrijgt is enorm groot. Ze gedraagt zicht als een kind van 6, gaat overdag naar een opvangcentrum, vroeger naar een school. Ik zou er nog in geen 100 jaar aan willen denken zoiets op te geven (of opgegeven te hebben bij de geboorte)
Het zijn ook mensen die hoe dna ook van het leven geniet, op hun eigen, soms eigenaardige mannier. |
Ik heb t wel over zwaar gehandicapte kinderen, zoals jennifer bvb aanhaalde (enkel kunnen bewegen met de tong ofzo), of zwaar mentaal gehandicapte kinderen... 'E�n' mentaal gehandicapt kind kan idd op zen eigen manier genieten van het leven. Dat weet ik ook wel, heb een nicht gehad, die vorig jaar helaas is overleden. Ze was rond de 40, ma gedroeg zich ook gelijk een kind. Ge kon haar blijmaken met een stom ding zoals een beerke of een cd van K3, enz. Ik heb enorm veel respect voor mijn nonk, die zen hele leven gewijd heeft aan haar opvoeding. Ma hij heeft er wel van afgezien hoor. En ik zeg gewoon dat als je op voorhand weet dat je dat te wachten staat als ouder, je daar goed over moet nadenken... Het spijt me heel erg, ma mijn nicht, heeft enorm afgezien, ze had ook veel lichamelijke kwalen waardoor ze heel vaak in het ziekenhuis lag-> kost ook nog eens handen vol geld. Ik kon het op het laatste echt ni meer aan haar zo te zien in het ziekenhuis, ik werd er gewoon ziek van en vond het heel erg voor haar. Die machteloosheid dat je als ouder niets kunt doen eraan, vreet aan je en kan van je een heel ander mens maken.
Sorry, is misschien grof, maar als je de keuze hebt, moet je er toch eens goed over nadenken. |
|
|
| Zehra |
hoe kunt gij als ouders bepalen of dat kind van zijn leven geniet of niet. wil je een perfecte kind? begin er dan nie aan of betaal er voor, maar het dan zomaar laten wegnemen als het ziek/gehandicapt is... begrijp me nie verkeerd, ben nie tegen abortus, maar dat is dan in bepaalde omstandigheden. (zie post Jennifer)
Ivm Euthanasie deel ik de mening van Jasper maar toch vind ik int geval die Anja aanhaalde (de machines uitzetten van een persoon in de coma) nie da ge als ouder/kind/familielid moogt beslissen om dat te doen. Ook al zeggen de artsen dat er geen kans is... artsen zijn ook mensen eh, fouten kunnen gemaakt worden... sorry ze, maar ik geloof nog steeds in mirakels :) |
|
|
|
|
